Današnje priznanje ministarke evropskih poslova dr Jovane Marović da će „ton izvještaja o napretku Crne Gore ka EU biti nešto negativniji“, te da „ne pamti ovako nizak stepen realizacije obaveza u procesu pristupanja“, na najbolji način obesmišljava navodne razloge za smjenu 42. Vlade i formiranje nove većine sa DPS-om.

Početkom ove godine smo se, od partijskih kolega gospođe Marović, naslušali bajki o „magičnom broju 49“ koji otvara ubrzani put ka EU i rješava sva otvorena pitanja, od imenovanja u pravosuđu do borbe protiv organizovanog kriminala i korupcije. Danas je i ministarki jasno da je formiranje vlade s DPS-om i njegovim satelitima, u stvari, bilo sušta suprotnost bilo kakvom napretku u evropskim integracijama.

Umjesto deklarativne političke volje i proklamovanog konsenzusa oko ključnih tačaka integracionog procesa, u praksi smo dobili nefunkcionalnu izvršnu vlast, koja, opet po riječima jednog ministra, u sebi ima poziciju i opoziciju, blokiran Ustavni sud, neustavno odlaganje lokalnih izbora, neizvjesnu parlamentarnu većinu i institucionalne igre bez granica između Predsjednika i Skupštine.

Nažalost, sada je jasno da je politička kratkovidost nekih konstituenata vlasti dovela ne samo do unutar-političke nestabilnosti, već i do zastoja u ostvarenju ključnog spoljnopolitičkog cilja Crne Gore. Najmanje što građani zaslužuju jeste otvoreno preuzimanje odgovornosti za nedostatak rezultata i gubljenje vremena u naivnoj vjeri da se evropski put može ubrzati s glavnim kočničarima nezavisnog pravosuđa i unaprjeđenja vladavine prava.